Een woord van bemoediging
Home ›
Een woord van bemoediging
In wat voor een heftige tijd zijn we beland als land en volk vanwege de coronacrisis! Dat gaat ook aan onze gemeente niet voorbij. De regering heeft vergaande maatregelen getroffen om de coronavirus een halt toe te kunnen roepen. En de gevolgen van deze maatregelen voelen we allemaal, zij het de één heftiger dan de ander. Vele ouderen kunnen geen bezoek ontvangen, omdat tehuizen dicht zijn. Vele zieken in verpleeghuizen en ziekenhuizen of thuis kunnen geen bezoek krijgen vanwege mogelijk besmettingsgevaar. De virus van de eenzaamheid gaat daarmee rond. Vele kinderen en jongeren zitten thuis omdat de scholen dicht zijn. Vele (jonge) ouders moeten thuis hun kinderen opvangen en helpen met les geven. Veel winkels zijn gesloten, veel bedrijven draaien op halve of nog minder kracht. Velen die anders werken, zijn nu noodgedwongen thuis aan het werk of zitten momenteel zonder werk. Velen vrezen voor grote financiële gevolgen. In onze gemeente zijn diversen al getroffen door de coronavirus, de één in milde vorm, de ander in heftige vorm. Velen hebben al bekenden in familie- of vriendenkring die te maken heeft met de corona. Kortom, het zijn voor ons allemaal ingrijpende en onzekere tijden.
Alle activiteiten en bezoekwerk in de gemeente zijn stopgezet. De bidstonden worden door alleen de voorganger verzorgd, er mag niemand bij zijn. De kerkdiensten gaan door, zij het in versmalde vorm, en met een paar aanwezigen, zoals de voorganger, een kerkenraadslid, de koster, enkele muzikanten. De bidstonden en kerkdiensten worden online (goed) beluisterd, en velen vinden daar bemoediging in. Wat ook heel bemoedigend is, is dat allerlei initiatieven worden ontplooid in de maatschappij, maar ook in onze gemeente, om mensen een hart onder de riem te steken. Ouderen en zieken krijgen een telefoontje, kaartje, bloemetje. Heel veel gebeden voor zieken, ouderen, en vele anderen die zijn getroffen door de coronacrisis stijgen op naar de Hemelse Vader.
Want bij Hem mogen wij als gelovigen, als Zijn kinderen, troost, kracht en genade vinden. Wij hebben allemaal onze vragen, onze ‘waaroms’, onze strijd, pijn, verdriet, angst, onzekerheid, maar we mogen die in de handen van Jezus leggen. Wij krijgen lang niet altijd antwoord op onze vragen, maar wel de zekerheid dat Hij ons nooit alleen laat, ons nooit loslaat, wat er ook gebeurt.
Als voorgangers en kerkenraad willen we u Psalm 121:5 meegeven als bemoediging: De HEER is uw Bewaarder, de HEER is uw schaduw aan uw rechterhand. Zoals jouw schaduw altijd bij je is, zo is de HEER altijd bij Zijn kinderen. Als u één van de voorgangers of uw wijkouderling wilt spreken, dan kunt deze altijd bellen. Wij wensen u Gods nabijheid toe en we bidden dat de coronacrisis snel voorbij mag zijn!
Namens de kerkenraad,
Kasper Kruithof
Peter Hartkamp
Voorgangers VEG Oldebroek